|
|
بسم الله الرحمن الرحیم
و بذکر مولانا صاحب الامر و العصر عج
دیشب توفیق داشتم مسجد ارگ پامنبر حاج آقا میرباقری بشینم. بحث حول محبت و ولایت بود. یه اشاره داشتن به روایت "المرءُ مع من احبّ" و اینکه همراهی محبوب فقط جسمی نیست، که محبت محبوب در وجود محبّ، خود حضور محبوب هست در محبّ. اینه که اونجا که به معصوم فرمودند محبّین شما گناهکارند و فاسق، معصوم می فرماند نگید فاسقند، بگید فاسق العملند؛ از خودشان تبرّی نجویید، از عملشان تبری بجویید.
گناه که می کنی آن گناهت خروج از دارالولایه است و قطع از شجره طوبی، و خروج از عهدی که با خدا برای وصل بودن به ولایت و محبتش به حکم "والذین ینقضون عهد الله من بعد میثاقه ویقطعون مآ امر الله به ان یوصل ویفسدون فی الارض (آیه 24 سوره مبارکه رعد)" بسته ای. لذاست که فرمودن شب که برای گناهانت اسغفار میکنی، کنارش حتما برای تحکیم اتصالت، صلوات و لعن و عهدت را هم تجدید کن.
ا
نسان به حکم "واعتصموا بحبل الله" امر شده به اعتصام به حبل که همان ولی امر است. تو معتصم میشی و او عصمت میده.
قضیه ی آب قلیل هست که با یک تماس با نجس العین خودش هم نجس میشه؛ اما وقتی اندکی متصل شد به آب کر، اگر نجس العین رو توش هم بندازی، هرچند عین نجاست پاک نمیشه، ولی اون آب قلیل سابق هم نجس نمیشه. اگر وصل باشی شیطان هرچه کنه نمیتونه. ولی یک لحظه که قطع بشی،... این ماییم که گاهی از دارالولایه خارج میشیم و وارد در دارالطواغیت.
مثل گناه هم مثل نجاست مثل خون که روی دست ریخته، وگرنه خود دست نجس نیست و اصل طاهره. بشویی اش پاک میشود. لذاست که تا وقتی رهات نکردن و محبت داری، غم و بلا بهت میدن که پاک و طاهر بشی.
اما انجا که اصلت قطع شد، و شدی کافر، دیگه خودت میشی عین نجاست و هرکار کنی پاک نمیشی، مگر دوباره وصل شدن.
اما گاهی پاک شدن سختتره. معصوم میفرمان که همه گناهان سخته اما مال حروم یا لذت حروم یا ... که شده گوشت، خیلی سخته. چون بهشت دارالولایه است اون گوشت جاش آونجا نیست، قبلش با بلا و عذاب پاکش میکنن. معصوم میفرمان که اون گوشت رو با غصه آبش کنید، تا جایی که پوست به استخون بچسبه و گوشت از نو رویش کنه؛ این میشه استغفار.
حضرت آدم(ع) بعد از ماجرای میوه 30روز روزه گرفتن تا اثرش پاک بشه، لذا انسان 30روز روزه میگیره. نقل از سید بن طاووس هست که در روزه گوشتی که آب میشه گوشت حرومه، نه گوشتی که از سهم ولایت و امیر المومنین(ع) است.
امیر در لغت کسیه که توشه قومش رو فراهم میکنه. مومن هم کسیه که امیرش امیرالمؤمنین(ع) هستش.
*****
یه نکته هم توی حاشیه:
حاج آقا نقل کردن از روایت مربوط به پرسش پیامبر -صلی الله علیه و اله- که کی هر شب تا صبح عبادت میکنه؟ کی کل سال روزه است؟ کی هر شب ختم قرآن میکنه؟ و حضرت سلمان که پاسخ میدادند که این کار رو میکنن. منافقین شاکی شدن و ادعا کرد حضرت سلمان دروغ میگه وما دیدیم نمیکنه.حضرا از سلمان میپرسند و سلمان پاسخ دادن که هر شب 3 مرتبه قل هو الله میخوانند که میشود یه ختم قرآن.بعد هم با وصو میخوابند. هر ما هم 3روزخاص رو روزه میگرند که اون سه روز که حاج آقا هم خیلی توصیه کردند به اینکه اون 3روز در ماه رو روزه بگیریم، بخصوص جوونا، که نتیجه روزه 5شنبه اول و آخرماه بعلاوه 4شنبه وسط ماه میشه روزه کل ماه، و نتیجش میشه همون صوم الدهر یعنی روزه کل سال.
و یه نقلی کردند از آیت الله مصباح(حفظه الله) که ایشونمیگفتن مومن خوبه در مستحبات و مکروهات و انتخابشون هم خوش سلیقه باشه؛ مثلا وقتی هم نون خالی مکروهه و هم نون و پنیر، خب نون و پنیر رو بخور دیگه!
*****
تبریک میگم آقا مجتبی(مهدیار) رو به آقا مهدی حسینی!
*****
ما فعلا تهران ساکن شدیم. انشاالله به حکم "افضل الهجره ان تهجر ماکره الله" بشه افضل الهجره.
گویا فعلا هم خبری نیست از درس دانشگاه تا 3،4 ماه دیگه.
*****
به حکم "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ" حرفی نیست، که ایه 3 سوره صف خیلی خوفه!
-----------------------
پی نوشت:
* متشکر از توجهتون، ولی بحثها و تبادل نظراتی که با "یه دوست" دارید رو برا بنده نذارید. البته بنده دوست هستم، ولی نه "یه دوست". قربان شما!
* یک لینک:
فرهنگستان علوم اسلامی قم:
نقد کتاب "جریان‌شناسی فکری ایران معاصر" دکتر خسروپناه و دعوت به مناظره
چندی پیش، پژوهشی در معرفی و دسته‌بندی جریان‌های فکری معاصر منتشر شد. حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه در کتابی با عنوان "جریان‌شناسی فکری ایران معاصر" این جریان‌شناسی را منتشر کرده و به‌تازگی تلخیص ناقصی از آن به متن آموزشی دانشگاهی تبدیل شده که در طرح ضیافت اندیشه در دانشگاه های سراسر کشور نیز ارائه شد.
در واکنش به انتشار این متن، دفتر فرهنگستان علوم اسلامی قم که تحت مدیریت حجت‌الاسلام والمسلمین سید مهدی میرباقری اداره میشود، نقدی با نظارت وی آماده کرده و به‌طور اختصاصی در اختیار رجانیوز قرار داده است.
اگر این "اللّهم عجّل لولیّک الفرج" نبود چه میگفتیم؟!
یا علی
