در ابتدا از چند روز دوری از میادین! از دوستان عذز خواهی میکنم. چندین موضوع بود که میخواستم راجع بهشون بنویسم ولی مشکلات اجازه نداد و از وفتشون هم گذشت حالا انشاءالله در وقت مناسب مینویسم.

اما بحث داغ این روزها که خیلی هم صدا کرده، نماز جمعه هفته گذشته و اتفاقاتی که در مراسم ارتحال امام خمینی (ره) رخ داد است. تقریبا همه (البته منظورم همه کسایی هست که وبلاگ رو میبینن)از ماجراهای یه وجود آمده در جمعه تاریخی باخبرند و تا دلتون هم بخواد تحلیل و نقد و بحث در مورد این حوادث، از بحث نقد سید حسن خمینی بگیر ..... تا نقد آقا (توسط استاد معزز و مکرم، یگانه سکاندار عدالت و وحدت و دلسوزی دکتر علی مطهری) اومده و گفته و نوشته و  احتمالا خونده شده.... بنابراین بحثی که من اینجا میخوام انجام بدم بحث سیاسی نیست. یه بحث اخلاقیه. (البته شیشکیشو خدوم برا خودم کشیدم نمیخواد شما اقدام کنید!!). ادامه مطلب...

به نام خداوند قادر عزیز

متن پیام رهبر معظم انقلاب، امام خامنه ای به مناسبت اتفاقات جدید منطقه:

«بسم‌الله الرحمن الرحیم

حمله‌ی جنایتکارانه و قساوت‌آمیز رژیم صهیونیست به کاروان دریائی امدادی و بشردوستانه، حلقه‌ی دیگری از زنجیره‌ی جنایتهای بزرگی است که آن حکومت شریر و خبیث، هفتمین دهه‌ی حیات ننگین خود را با آن انباشته است. این نمونه‌ئی است از رفتار گستاخانه و بی‌رحمانه‌ئی که مسلمانان در این منطقه و بخصوص در سرزمین مظلوم فلسطین دهها سال است که با آن دست و پنجه نرم میکنند. این بار این کاروان، اسلامی یا عربی نبود، بلکه افکار عمومی و وجدانهای بشری از سراسر جهان را نمایندگی میکرد. این حمله‌ی جنایتبار باید برای همه مدلّل کرده باشد که صهیونیزم، چهره‌ی جدید و خشن‌تری از فاشیزم است که این بار از سوی دولتهای مدّعی آزادی و حقوق بشر و بیش از همه دولت ایالات متحده آمریکا، حمایت و کمک میشود.

آمریکا و انگلیس، فرانسه و دیگر دولتهای اروپائی که از این جانیان بالفطره، حمایت سیاسی و رسانه‌ئی و نظامی و اقتصادی کرده و همواره پشت سر فاجعه‌آفرینی‌های آنان ایستاده‌اند، جداً باید پاسخگو باشند. وجدانهای بیدار در سراسر جهان باید جداً بیندیشند که بشریت امروز با چه پدیده‌ی خطرناکی در منطقه‌ی حساس خاورمیانه روبرو است؟ چه رژیم سفاک و گستاخ و دیوانه‌ئی امروز بر کشور غصب شده‌ی فلسطین و مردم مظلوم و داغدیده‌ی آن تحکّم میکند؛ سه سال محاصره‌ی غذائی و داروئی و حیاتی یک و نیم میلیون زن و مرد و کودک در غزه، به چه معنی است؛ کشتار و حبس و شکنجه‌ی روزانه‌ی جوانان در غزه و ساحل غربی چگونه قابل فهم است.

فلسطین، دیگر نه مسأله‌ئی عربی و حتی نه فقط مسأله‌ئی اسلامی، بلکه مهمترین مسأله‌ی حقوق بشری جهان معاصر است.

کار نمادین و درخشان اعزام کاروان دریائی به غزه، باید در دهها شکل و شیوه‌ی دیگر بارها و بارها تکرار شود. حکومت سفاک صهیونیست و حامیان آن بویژه آمریکا و انگلیس باید قدرتِ شکست‌ناپذیر عزم و بیداریِ وجدان عمومی جهان را در برابر خود ببینند و حسّ کنند.

دولتهای عربی در معرض آزمونی دشوار قرار گرفته‌اند. ملتهای بیدار عرب از آنان اقدامی قاطع و جازم مطالبه میکنند. کنفرانس اسلامی و اتحادیه‌ی عرب نباید به کمتر از برداشتن کامل محاصره‌ی غزه و توقف کامل دست‌اندازی به خانه‌ها و سرزمینهای فلسطینی در کرانه‌ی غربی و محاکمه‌ی جنایتکارانی چون نتانیاهو و ایهود باراک، قانع شوند.

ملت مجاهد فلسطین و مردم و دولت مردمی غزه نیز بدانند که دشمن خبیث آنان اکنون از همیشه ضعیفتر و آسیب‌پذیرتر است. جنایت دریائی روز دوشنبه نه نشانه‌ی قدرت، که نشان درماندگی و سراسیمگی رژیم غاصب است. سنت الهی بر این جاری شده که ستمگران در اواخر دوران ننگ‌آلود خود، به دست خویش، سرنوشت محتوم فنا و زوال خود را نزدیکتر کنند. حمله به لبنان و سپس حمله به غزه در سالهای پیش، از جمله‌ی همین اقدامهای دیوانه‌وار بود که تروریستهای اریکه‌نشین صهیونیست را به دره‌ی سقوط نهائی نزدیکتر کرد.حمله به کاروان امدادی بین‌المللی در آبهای مدیترانه نیز اقدام ابلهانه‌ی دیگری از همان قبیل است.

برادران و خواهران فلسطینی! به خداوند حکیم و قدیر اعتماد کنید، قدرت خود را باور کنید و بر آن بیفزائید. و به پیروزی نهائی یقین داشته باشید. و بدانید که: وَلَیَنصُرَنَّ اللَّـهُ مَنْ یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ1.

سید علی خامنه‌ای

11/خرداد/1389»

کم نیست اتفاقاتی از این دست که هر از چندگاهی رخ میدهد و بعد از آن ما با آن اتفاقات همچون مثلا سانحه دلخراش یک تصادف جاده ای رفتار میکنیم تا وقتی میبینیم آقا پیام دادند. آنجاست که دوباره فکرها مشغول و همه ماهایی که ادعای ولایتی بودنمان میشود دست به کار میشویم و دوباره جلسه پشت جلسه..... یک سری تصمیماتی هم میگیریم و یک سری برنامه ها و فعالیتهایی هم تعریف میشود که به احتمال زیاد اکثر آنها هم انجام نمیگیردو.... حدود یک هفته، دوهفته، یکماه هم درگیریم و بعد دوباره میشویم عین آدمهای قبل از پیام آقا....

این اتفاقی است که می افتد و باید دنبال چرایی آن باشیم. ببینیم جه میشود که ما اینگونه رفتار میکنیم. به نظر بنده اینگونه رفتارها چندین دلیل دارد که تعدادی از آنها را در اینجا ذکر میکنم.(البته در ابتدا برای خودم میگویم چرا که رفتار من هم مثل بقیه است)ادامه مطلب...