بسم الله الرحمن الرحیم

و بذکر مولانا صاحب الأمر و العصر عج

نسبت رضایت والدین و برنامه های رشد

نگاهی به نکته ای در حیات آیت الله العظمی بهجت قدس سره الشریف

این ماجرا را چند بار دیگر هم شنیده بودم، ولی دقت نکرده بودم.

1- شخصی به پدر آیت الله بهجت می گوید که پسرت گرفتار تصوّف شده.
2- پدر ایشان در نامه ای به ایشان که آن وقت در نجف بودند، ایشان را از انجام غیر واجبات نهی می کنند.
3- ایشان با استاد خود، آیت الله قاضی طباطبایی مشورت کرده، و تا هنگام حیات پدر، فقط واجبات را انجام می دهند.

پدر احتمالاً با تصوری که تا حدی اشتباه است به پسر توصیه ای میکند، در حالی که ما خود نیز در بسیاری موارد به خوبی می دانیم که  تصور پدر و مادرمان از برنامه مان تا حد زیادی درست است.
پدر توصیه ای می کند که احتمالا متفاوت با برنامه ریزی آیت الله بهجت برای رشدش است، و شاید حتی ضعیفتر از برنامه ای که ایشان برای خود دارد باشد؛ اما از آنجا که پدر امر به خلاف حق، یعنی باطل، نکرده و امر به واجبات کرده، مشمول تبصره ای که در اطاعت از پدر و مادر وجود دارد نمی شود و نمی توان خلاف امر پدر و مادر انجام داد.
نتیجه می شود آیت الله العظمی بهجت قدس سره الشریف!

اللّهم عجّل لولیّک الفرج

التماس دعا
یا علی