دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد  / کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

خاک وجود ما را از آب دیده گل کن /  ویرانسرای دل را گاه عمارت آمد

این شرح بی‌نهایت کز زلف یار گفتند /  حرفیست از هزاران کاندر عبارت آمد

عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود /  کان پاک پاکدامن بهر زیارت آمد

امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان  / کان ماه مجلس افروز اندر صدارت آمد

بر تخت جم که تاجش معراج آسمان است /  همت نگر که موری با آن حقارت آمد

از چشم شوخش ای دل ایمان خود نگه دار  / کان جادوی کمانکش بر عزم غارت آمد

آلوده‌ای تو حافظ فیضی ز شاه درخواه /  کان عنصر سماحت بهر طهارت آمد

دریاست مجلس او دریاب وقت و در یاب /  هان ای زیان رسیده وقت تجارت آمد