بسم الله ... سلام ... حرف اصلي و قضاوت اصلي من در نوشته و نظرم با رضا اميرخاني نيست، كه گفته ام حتي نفحات نفت را تقريبا نخوانده ام. حرفم آنجاست كه مسئله مرا بياد آن ميندازد كه افرادي بيشتر دنبال حرف زدن و نقد كردن و بيان مشكلاتند، و در كنارش شرايطي كه هست را بيان نميكنند و ...مثلا (هرچند من از مديريت نفتي دفاع نمي كنم) اگر لازم باشد (كه هست) مديريت كشور از لحاظ اقتصادي از اين حالت سطحي و ضعيف اقتصاد نفتي خارج شود، چه چيزي بايد جايگزين شود؟! 2 پاسخ هست: 1- نظام به هم پيوسته تر و (ظاهرا)محكتري برا اساس اقتصاد سكولار غرب، كه اگر اعتقاد به اقتصاد اسلامي داشته باشيم به معنايي نتيجه ميشود بيشتر تنيدن تار دور خود و دست و پاي خود را بسته تر كردن. 2- اقتصاد اسلامي كه هنوز در طراحي و پياده سازيش عقبيم و خيلي چيزي دستمان نيست كه پياده اش كنيم. نتيجه ميشود كج دار و مريض اندكي غربي اش را خوردن و اندكه پياده كردن آنچه دارد طراحي ميشود. نتيجه اين هم ميشود چيزي كه نمي توان به آن هنوز گفت يك سيستم و نظام. نتيجه ميشود كه دولت نهم كه معاون اولش را را مديرگ روه اقتصاد موسسه امام خميني گذاشته، ميشود دولت دهمي كه ناچارا تيم اقتصادي قوي و منسجم، ولي با نگاه اقتصاد ليبرال ميبندد و قس علي هذا... / و مشكل بزرگي اين وسط هست كه عده اي فقط نقد ميكنند و عده اي هم كه بايد كار علمي كنند و توليد هنوز توليد نكرده اند و همه كاسه و كوزه ها ميشكند سر مجري كه نمي خواهد سيستم را بسپرد دست نظام فكري طاغوتي و البته من هيچ كجايي انگفتم باب نقد بسه شد كه خود از منتقدينم ولي بسياري نقدها را با توجه به شرايط و منصفانه نميبينم. يا علي